Dysplazja stawów biodrowych

Przy zwichniętym biodrze głowa kości udowej jest częściowo lub całkowicie przesunięta względem panewki stawowej, co oznacza, że nie pracuje prawidłowo w panewce.

W przypadku wrodzonej dysplazji stawu biodrowego, staw nie jest w pełni wykształcony przy urodzeniu. U dziewczynek występuje ona około sześć razy częściej niż u chłopców.

Istnieją różne możliwe przyczyny dysplazji - czynniki wewnętrzne i zewnętrzne mogą mieć tu wpływ.

Ważnym czynnikiem zewnętrznym powodującym dysplazję stawu biodrowego u niemowląt jest brak miejsca w łonie matki. Jeśli głowa kości udowej przemieszcza się w panewce z powodu ograniczonej możliwości poruszania się dziecka i naciska na krawędź torebki przez dłuższy czas, tak że gniazdo ulega deformacji, może to spowodować dysplazję stawu biodrowego ze zwichnięciem stawu. Brak miejsca może powstać z następujących powodów, między innymi:

• Pierwsza ciąża

• Położenie pośladków

• Mała objętość wód płodowych

• Wysokie ciśnienie krwi matki w czasie ciąży
  

Typowe objawy dysplazji i zwichnięcia stawu biodrowego, które mogą być niewielkie lub wyraźne, są następujące:

• Niestabilność stawu biodrowego

• Zwichnięcie i ponowne ustawienie głowy kości udowej

• Ograniczone odwodzenie chorego stawu biodrowego

• Asymetryczne fałdy na tyle ud

• Widoczne skrócenie chorej nogi

Dysplazja stawów biodrowych i zwichnięcie występują zwykle po jednej stronie (ok. 60%), ale objawy mogą również wystąpić po obu stronach. Pierwszym wskazaniem dysplazji u noworodków jest niestabilny staw biodrowy, lecz to samo koryguje się w 80% przypadków. Zwichnięcie stawu biodrowego może wystąpić, jeśli występuje zewnętrzny nacisk na głowę kości udowej (na przykład przy zmianie pieluszki przy naciągniętych stawach biodrowych).

Jeśli istnieje podejrzenie nieprawidłowego rozwoju fizycznego po badaniu niemowląt, wykonuje się badanie USG. Pozwala ono lekarzowi ocenić, czy podejrzenie dysplazji lub zwichnięcia stawu biodrowego może być potwierdzone.

Badania rentgenowskie wykonuje się tylko wtedy, gdy konieczne jest leczenie. W celu wykluczenia możliwości degradacji stawów (martwica głowy kości udowej), po leczeniu wykonuje się kontrolę rentgenowską.

Leczenie zależy od tego jak poważne są objawy oraz od wieku dziecka w momencie diagnozy. Jednakże ogólna prawidłowość jest następująca: im osoba jest młodsza, tym bardziej jest skuteczne leczenie dysplazji i zwichnięcia stawu biodrowego.

Często żadne leczenie nie jest wymagane we wczesnym etapie, ponieważ dysplazja bioder często sama się koryguje w ciągu pierwszych dwóch miesięcy. Można wspomóc spontaniczny zanik dysplazji zakładając pieluszkę dziecku w sposób, który utrzymuje biodra zgięte, nosząc dziecko w chuście i konsekwentnie unikając przedwczesnego naciągania bioder.

Jeśli jednak dysplazja utrzymuje się po drugim do czwartego tygodnia życia, szelki rozszerzające nóżki są odpowiednie do terapii. Lekarz zdecyduje, czy konieczne są dodatkowe ćwiczenia relaksacyjne mięśni i fizjoterapia. W przypadku dysplazji stawu biodrowego ze zwichnięciem biodra, głowa kości udowej musi zmienić położenie w panewce. Można to osiągnąć za pomocą ortezy. Następnie konieczne jest, aby upewnić się, że głowa kości udowej nie przemieszcza się z panewki ponownie. Jest to również osiągalne za pomocą ortezy.

Szyna bioderkowa typu Tübinger - Podmiot prowadzący reklamę: Otto Bock Polska sp. z o.o. • Producent: Ottobock SE & Co. KGaA