Zużycie trzonu kręgowego

Zwyrodnienie kręgosłupa można stwierdzić w wypadku znacznego zużycia i niszczenia struktury kręgów oraz ich nieprawidłowego funkcjonowania.

Przyczynami zwyrodnienia kręgosłupa są głównie starzenie oraz różne czynniki zewnętrzne. Przykładowo, lata ciężkiej pracy fizycznej mogą prowadzić do zmian trzonu kręgosłupa podobnych do zużycia. Indywidualne predyspozycje, aktywność fizyczna i jej intensywność, palenie papierosów lub nadwaga mają również wpływ na zużycie kręgosłupa. Z upływem lat problemy z kręgosłupem mogą się stopniowo pogłębiać i tym samym wywoływać ból kręgosłupa.

Dwadzieścia cztery kręgi, z których składa się ludzki kręgosłup, wraz ze znajdującymi się między nimi krążkami międzykręgowymi, podzielone są na trzy odcinki: kręgosłup szyjny (7 kręgów), piersiowy (12 kręgów) oraz lędźwiowy (5 kręgów). Krąg stanowi najmniejszą jednostkę funkcyjną kręgosłupa. Składa się z krążków międzykręgowych, sąsiadujących z nimi trzonów kręgowych, oraz odpowiadających im stawów międzykręgowych i więzadeł. Czwarty odcinek, czyli odcinek krzyżowy, składa się z fizjologicznie skostniałych kręgów.

Zwykle pierwsze oznaki zużycia objawiają się w rejonie dysku międzykręgowego. Ponieważ dysk międzykręgowy nie jest odżywiany bezpośrednio z naczyń krwionośnych, a pośrednio poprzez dyfuzję, ich kondycja zależy od warunków genetycznych oraz innych czynników. Bieżące odżywianie dysku międzykręgowego może być zakłócone przez przeciążenie trzonu kręgosłupa, spowodowane na przykład przez intensywną pracę fizyczną, długotrwałe siedzenie, nieprawidłowy rozkład dźwiganego ciężaru lub wrodzoną wadę budowy kręgosłupa. Czynniki te zmniejszają zdolność dysku do zatrzymywania wody, w skutek czego dochodzi do jego spłaszczenia.

W miarę jak dysk międzykręgowy spłaszcza się, trzon kręgosłupa stopniowo traci swoją stabilność. Może to prowadzić również do zaburzeń funkcjonowania pobliskich nerwów. Początkowo organizm podejmuje próby przywrócenia kręgosłupowi stabilności poprzez zwiększanie masy kostnej w obrębie kręgów. W wielu przypadkach kończy się to niepowodzeniem i skutkuje zużyciem małych stawów międzykręgowych. Uszkodzenia te, same lub w połączeniu z innymi czynnikami, powodują ból kręgosłupa i/lub utratę sprawności w odcinkach, w których znajdują się chore kręgi.

Zwyrodnienie kręgosłupa jest stwierdzane przez lekarza po dokładnym prześledzeniu historii choroby oraz badaniu, często z pomocą diagnostyki obrazowej.

W miarę upływu czasu zwyrodnienie kręgosłupa skutkuje promieniującym lub przeszywającym bólem. Ruchomość pleców zmniejsza się i często rozwija się stan zapalny w stawach międzykręgowych. Odczuwanie i funkcje motoryczne mogą również zostać zakłócone, sporadycznie prowadząc do parestezji i przejawów paraliżu, spowodowanych stłoczeniem zakończeń nerwowych. Stopień ograniczenia funkcji może wahać się od lekkiego ograniczenia drobnych funkcji motorycznych aż do zupełnego bezwładu pewnych grup mięśni. W rzadkich przypadkach odnotowano zmniejszoną kontrolę nad utrzymaniem moczu i kału.

Wraz z wiekiem kanał kręgowy może się zwężać na skutek zużycia i zgrubienia stawów kręgowych. W obrębie trzonu kręgosłupa mogą powstać skostnienia i wyrośle kostne zwane osteofitami. To z kolei może prowadzić do sztywnienia stawów międzykręgowych, ponieważ wraz z zużyciem na stawach gromadzi się tkanka kostna.

W zależności od stopnia zaawansowania zwyrodnienia kręgosłupa, w początkowych stadiach stosuje się leczenie zachowawcze z zastosowaniem fizjoterapii oraz ortez. Często stosuje się środki farmakologiczne.

W przypadkach zaburzeń ruchu i/lub zaburzeń czucia należy rozważyć poddanie się operacji.

Ortezy pleców są stosowane zarówno w leczeniu zachowawczym dla odciążenia chorych obszarów, jak i w okresie pooperacyjnym.

Podmiot prowadzący reklamę: Otto Bock Polska sp. z o.o. • Producent: Ottobock SE & Co. KGaA