Kalça displazisi

Çıkık bir kalçada, uyluk başı kısmen veya tamamen kalça yuvasından çıkmıştır, böylelikle uyluk başı, kalça yuvasında doğru biçimde oturmamaktadır.
Doğuştan gelen kalça displazilerinde, kalça eklemi doğumda henüz tamamen gelişmemiştir. Kızlar bu durumda erkeklerden yaklaşık altı kat daha fazla etkilenmektedir.

Kalça eklemi displazisi için çeşitli nedenler söz konusudur. Burada hem iç hem de dış faktörler etkin olabilir.
Bebeklerde kalça displazisi için önemli bir dış faktör rahimde alan eksikliğidir. Sınırlı hareketlilik nedeniyle çocuğun kalça kısmı kalça alanına doğru yer değiştirirse ve uzun bir süre boyunca burada baskı yaparsa deforme olur ve kalça çıkığı ile kalça displazisi meydana gelebilir. Alan sıkıntısı gelişmesinin nedenleri olarak aşağıdakiler sayılabilir:

• İlk gebelikler

• Ceninin ters duruşu

• Az amniyotik sıvı

• Hamilelik sırasında annenin yüksek tansiyonu

Kalça displazisi ve kalça çıkığının sadece hafif veya tamamen ortaya çıkmış olabilecek tipik semptomları şöyledir:

• Kalça ekleminin instabilitesi

• Uyluk başının yerinden çıkıp girmesi

• Etkilenen kalça ekleminin açılma inhibisyonu

• Arka uyluklarda kat asimetrisi

• Etkilenen bacağın görünür kısalması

Kalça displasileri ve çıkıkları, çoğunlukla tek yönlü olarak gelişir (yakl. % 60), ancak semptomlar çift taraflı olarak da ortaya çıkabilir. Yenidoğanlarda kalça displazisinin ilk işareti öncelikle, instabil bir kalça eklemidir, ancak bu, vakaların yüzde 80’inde kendiliğinden düzelir. Dışarıdan uyluk başına daha fazla baskı etki ederse (örn. kalça eklemlerinin düz olduğu bir konumda kundağa sarma), bir kalça çıkığı oluşabilir.

Bir bebeğin fiziksel muayenesi sonucunda gelişim bozukluğu şüphesi mevcutsa bir ultrason muayenesi ile devam edilir. Hekim böylece, bir kalça displazisi veya kalça çıkığı şüphesinin teyit edilip edilmeyeceğine karar verebilir.
Bir röntgen muayenesi ancak bir tedavi gerekli ise gerçekleştirilir. Bir eklem aşınması (femur başı nekrozu) şüphesini dışlamak için, tedavi sonrasında yeniden son bir röntgen muayenesi gerçekleştirilir.

Bir terapi, semptomların ne kadar belirgin olduğuna ve teşhis konduğunda çocuğun kaç yaşında olduğuna bağlıdır. Ancak genel olarak geçerli olan: Etkilenenlerin yaşı ne kadar gençse, kalça displazileri ve kalça çıkıklarını başarı ile tedavi etmek o kadar kolaydır.
Erken evrede genelde terapiye ihtiyaç yoktur, kalça displazisi sıklıkla ilk iki ayda kendiliğinden kaybolur. Bebeğinizi, kalçasından eğilmiş vaziyette olacak şekilde sararak veya onu bir taşıma bezi ile taşıyarak ve kararlı bir biçimde kalçanın ekstraksiyonunu önleyerek, kalça displazisinin kendiliğinden iyileşmesini sağlayabilirsiniz.
Ancak kalça displazisi ikinci ile üçüncü yaşam haftasına kadar kalmaya devam ederse, terapi için bir bacak açma pantolonu uygun olur. İhtiyaç halinde fizyoterapi gibi kas gevşetici egzersizlerin kullanılıp kullanılmayacağına doktorunuz karar verecektir. Kalça çıkığı ile birlikte bir kalça displazisi mevcut ise, uyluk başının yuvasına geri oturtulması gerekmektedir; bu, ortezlerin yardımıyla gerçekleştirilebilir. Sonrasında uyluk başının tekrar yuvasından çıkmaması sağlanmalıdır. Bu da aynı şekilde ortezler yardımıyla gerçekleşir.